“Sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yanım yok. Aranızda dolaşmak için giyiniyorum. Hem de iyi giyiniyorum. İyi giyinene iyi yer verdiğiniz için. Aranızda dolaşmak için çalışıyorum. İstediğimi çalışmama izin vermediğiniz için. İçgüdülerimi hiçbir işte uygulamama izin vermediğiniz için. Hiçbir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz. Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle, okullarınızla, işyerlerinizle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz. Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. Ben bütün bunların dışındayım.”
Eski Bahçe (1978, öykü), Çocukluğun Soğuk Geceleri (1980, roman), Auf den Spuren eines Selbstmords (Bir İntiharın İzinde 1983, roman), Yaşamın Ucuna Yolculuk (1984, roman), Eski Bahçe – Eski Sevgi (1987, öykü) kitaplarının yazarı Tezer Özlü, 29 yıl önce bugün, henüz 43 yaşındayken, aramızdan ayrıldı. Yok, hayır intihar etmedi, göğüs kanserine yenik düştü.
Okumaya devam et Seni özledik Tezer Özlü